Psychoterapia indywidualna może być podstawowym sposobem leczenia lub częścią kompleksowej terapii. Jest oddziaływaniem o potwierdzonej skuteczności. Prowadzi się ją we wszystkich grupach wiekowych: od dzieciństwa aż po późną dojrzałość.
Nazywana jest „leczeniem słowem”. Podczas tego procesu odpowiednio wyszkolony specjalista nawiązuje profesjonalną relację z Pacjentem. Służy ona usunięciu, złagodzeniu lub opóźnieniu objawów zaburzenia psychicznego, wpłynięciu na niestabilne wzorce zachowania oraz wspieraniu pozytywnego wzrostu i rozwoju osobowości. W czasie psychoterapii w Gdańsku dąży się do osiągnięcia celów Pacjenta. Odpowiedzialność za efekty ponosi zarówno specjalista, jak i uczestnik terapii.
Psychoterapeuta to specjalista przygotowany (zarówno pod względem merytorycznym, jak i cech osobowości) do celowego i świadomego prowadzenia odziaływań leczniczych. By pracować w tej profesji, musi ukończyć kilkuletnie, podyplomowe szkolenie kierunkowe. Ponadto stale podnosi kwalifikacje. Robi to poprzez zdobywanie wiedzy i umiejętności praktycznych, odbycie własnej psychoterapii oraz poddawanie swojej pracy superwizji, czyli konsultowaniu jej z innym doświadczonym terapeutą.
W psychoterapii istnieje kilka głównych szkół. Różni je koncepcja natury człowieka. Znajduje to odzwierciedlenie w procedurach i strategiach terapeutycznych, relacji pomiędzy uczestnikiem terapii i specjalistą oraz w uaktywnianych u Pacjenta procesach leczących.
Podstawowe rodzaje psychoterapii stosowane w MindHealth to:
- psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT): jest oparta na założeniu, że zaburzenia zdrowia psychicznego to wyuczone schematy zachowania. Leczenie polega na zmianie tych zachowań. Dokonuje się ona dzięki oduczaniu reakcji niedostosowanych i uczeniu prawidłowych;
- wywodząca się z psychoanalizy Sigmunda Freuda terapia psychodynamiczna. Terapeuci pracujący w oparciu o to podejście uważają, że do powstawania zaburzeń psychicznych najbardziej przyczyniają się mechanizmy nieświadome. Celem psychoterapii w tym ujęciu jest zmiana właściwości wewnątrzpsychicznych Pacjenta;
- psychoterapia humanistyczna: ma wiele odmian. Większość z nich opiera się na założeniu, że zachowanie człowieka jest motywowane potrzebą rozwoju i dążeniem do zaspokajania własnych potrzeb, a zaburzenia wynikają z negatywnych doświadczeń przeżywanych w tym procesie. Przykłady podejścia humanistycznego to koncepcje Carla Rogersa, koncepcje egzystencjalne i terapia Gestalt;
- terapia interpersonalna (IPT): początkowo została zaproponowana do leczenia depresji. Największą uwagę przywiązuje się w niej do procesów, które powstają w wyniku interakcji z innymi ludźmi. Psychoterapeuci reprezentujący tę szkołę koncentrują się na analizie aktualnych dysfunkcji przeżywania i w komunikacji chorego z jego środowiskiem społecznym oraz na zakłóceniach relacji interpersonalnych;
- terapia systemowa: wychodzi się w niej z założenia, że jednostka jest częścią systemu rodzinnego, a jej zachowania nie można zrozumieć bez zrozumienia całego systemu. Celem terapii w tym ujęciu jest zmiana funkcjonowania rodziny. W procesie leczenia biorą udział wszystkie osoby mieszkające z pacjentem.
Poza wspomnianymi wyżej podejściami wyodrębnia się również terapie integracyjne (łączące założenia z przynajmniej dwóch różnych koncepcji natury człowieka) i eklektyczne (w których nie tyle integruje się różne tezy o człowieku, ile wykorzystuje procedury i techniki leczenia z różnych szkół terapeutycznych).
Psychoterapię wdraża się w przypadku zaburzeń zdrowia psychicznego takich jak m.in.:
- zaburzenia lękowe: to grupa problemów, które niegdyś nazywano zaburzeniami nerwicowymi. Ich wiodącym objawem jest nadmierny, niekontrolowany lęk;
- zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne: jego objawami są m.in. powtarzające się obsesje (myśli natrętne) i/lub kompulsje (czynności natrętne). Symptomy te przyczyniają się do cierpienia, zajmują choremu dużo czasu i istotnie zaburzają jego aktywność zawodową, funkcjonowanie w społeczeństwie oraz relacje z innymi osobami;
- zaburzenie stresowe pourazowe (zespół stresu pourazowego, PTSD): występuje u części ofiar traumatycznych zdarzeń. Jego objawy to powracanie natrętnych myśli, wspomnień, snów i obrazów dotyczących traumatycznego zdarzenia, izolacja społeczna (często objaw przypisywany depresji), drażliwość czy agresja;
- depresja: jest powszechna na całym świecie i stanowi jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności. Objawia się obniżonym nastrojem, utratą zainteresowań, anhedonią (niemożnością odczuwania przyjemności), obniżeniem napędu psychoruchowego, osłabieniem koncentracji i uwagi, zaniżoną samooceną, pesymistycznym nastawieniem, poczuciem winy i małej wartości, zaburzeniami snu, utratą apetytu oraz myślami i tendencjami samobójczymi;
- choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD): cechuje ją występowanie epizodów depresji (obniżonego nastroju i aktywności), manii/hipomanii (wzmożonego nastroju i aktywności) lub mieszanych. Pomiędzy nimi zwykle mają miejsce okresy bezobjawowe;
- zaburzenia odżywiania: należy do nich m.in. jadłowstręt psychiczny (anoreksja), żarłoczność psychiczna (bulimia) oraz zespół napadowego objadania się (psychogenne przejadanie się). To groźne problemy o znacznym rozpowszechnieniu, których główną przyczyną (i zarazem cechą) jest nadmierne skupianie się na wyglądzie i wadze;
- schizofrenia: jest zaliczana do zaburzeń psychotycznych. Jej symptomy to m.in. omamy (spostrzeżenia nieistniejących bodźców zmysłowych, np. przedmiotów, osób, głosów), urojenia (fałszywe sądy pochodzenia chorobowego) oraz objawy dezorganizacji (rozkojarzenie, wewnętrznie sprzeczne wypowiedzi i działania czy chaotyczne zachowanie);
- zaburzenia osobowości: to trwały wzorzec zachowania i doświadczania wewnętrznego, który wyraźnie różni się od norm kulturowych charakterystycznych dla danej osoby, odnosi się do całego jej życia i jest powodem cierpienia lub ograniczenia funkcjonowania zawodowego, społecznego i osobistego. Przykładem takiego problemu są zaburzenia osobowości typu borderline.
Podczas pierwszych wizyt terapeuta zazwyczaj zbiera wywiad na temat Pacjenta i jego trudności. Może poprosić o wypełnienie testów właściwych do zbadania problemu. Po podsumowaniu informacji stawia diagnozę i przekazuje plan terapii. Przed rozpoczęciem leczenia dochodzi do zawarcia tzw. kontraktu terapeutycznego. W umowie określa się m.in. cel terapii.
Początkowe spotkania są także okazją do zadawania pytań terapeucie: warto z niej skorzystać, aby na późniejszym etapie psychoterapii nic nas nie zaskoczyło.
Podczas psychoterapii indywidualnej w Gdańsku specjalista zachęca Pacjenta do mówienia o myślach, uczuciach i zmartwieniach, a sam spokojnie słucha. W razie trudności pomaga uczestnikowi terapii otworzyć się czy radzić sobie z intensywnymi emocjami.
Niektórzy terapeuci zadają też „prace domowe”, które polegają na wprowadzaniu w życie zagadnień omawianych w trakcie sesji. Z biegiem czasu psychoterapia poprawia nastrój, zmienia sposób myślenia i poprawia zdolność radzenia sobie z problemami. Rozmowy z terapeutą – poza wyjątkowymi przypadkami – są poufne. Psychoterapeutę obowiązuje też zasada neutralności, a więc nieoceniania i nienarzucania Pacjentowi swojego światopoglądu czy przekonań.
Psychoterapia jest procesem rozłożonym w czasie: na jej efekty trzeba zwykle poczekać przynajmniej kilka-kilkanaście tygodni.
Cena terapii indywidualnej w MindHealth Gdańsk to 190 zł*. Wizytę można odbyć stacjonarnie lub zdalnie.
Zapisy na psychoterapię indywidualną w Gdańsku przyjmowane są pod ogólnopolskim numerem telefonu 22 566 22 24. Zapraszamy też do rezerwowania wizyt online przez sklep internetowy MindHealth.
W przypadku długoterminowej terapii istnieje możliwość skorzystania z pakietów, dzięki którym cena pojedynczej konsultacji będzie niższa. Zapraszamy!
* Przedstawione ceny mają charakter informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu Art.66 par.1 Kodeksu Cywilnego.
