Psycholog dziecięcy to ekspert w rozwiązywaniu problemów psychologicznych dzieci. Do jego zawodowych zadań należy:
- pomoc,
- doradztwo,
- edukacja,
- przeprowadzanie testów,
- diagnozowanie,
- opiniowanie.
Czasem współpracuje z innymi specjalistami, np. z logopedą czy lekarzem psychiatrą. Niekiedy prowadzi również psychoterapię dzieci (to jedna z metod leczenia osób z zaburzeniami psychicznymi).
Sygnałami przeżywania trudności rozwojowych lub zaburzeń psychicznych u dzieci, w których pomaga psycholog dziecięcy, mogą być m.in.:
- w okresie przedszkolnym: niestosowanie się do zaleceń i reguł opiekuna, przeżywanie lęków, negatywne relacje z rodzicami, lekceważenie lub odrzucenie przez rówieśników, słabe wyrażanie emocji, zbytnie zainteresowanie grami komputerowymi czy telewizją;
- w okresie wczesnoszkolnym: nadmierna impulsywność, przesadna reakcja na stres, słabe umiejętności społeczne, utrzymywanie się lęków, trudności w rozwiązywaniu problemów dotyczących relacji z innymi, częste kontakty z dziećmi wywierającymi zły wpływ, brak zrozumienia i wyrażania złożonych emocji, negatywne myśli na temat siebie i innych, słabe przystosowanie do warunków szkolnych, wzmożona męczliwość, trudności z koncentracją uwagi, obniżona wytrwałość, brak systematycznego odrabiania lekcji.
Sygnałem do zgłoszenia się do psychologa dziecięcego jest brak oczekiwanych postępów w rozwoju. Po poradę należy się też udać, jeśli maluch ma problemy z komunikacją czy nawiązywaniem relacji, unika zabaw i zamyka się we własnym świecie.
Wskazaniem do spotkania ze specjalistą są również problemy wychowawcze czy nasilone reakcje złości, płaczu lub lęku. Należy także skonsultować bóle głowy, brzucha czy moczenie się, które nie są związane z przyczyną somatyczną. Specjalista wspiera również najmłodszych w trudnych sytuacjach życiowych, np. w przypadku rozwodu rodziców, śmierci kogoś bliskiego, choroby przewlekłej czy przemocy rówieśniczej.
