Logopeda Katowice

Logopedą nazywana jest osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w prowadzeniu badań i oddziaływań praktycznych w zakresie diagnozowania stanu rozwoju mowy i ogólnej terapii zaburzeń w sposobie komunikowania się człowieka na różnych etapach rozwoju.

Zawód logopedy jest regulowany, a w klasyfikacji zawodów i specjalności występuje w grupie 2285 Audiofonolodzy i logopedzi z kodem 228502.

Według powyższej klasyfikacji wymienia się również:

• 228503 Logopeda – neurologopedia,
• 228504 Logopeda – surdologopedia,
• 235906 Nauczyciel logopeda.

Logopedia jest specjalizacją obejmującą różne sfery aktywności: od edukacyjnej i społecznej, po zawodową włącznie. Z konsultacji u logopedy, mogą korzystać zarówno dzieci (nawet niemowlęta) jak i osoby dorosłe.

Konsultacje i opieka logopedyczna, może odbywać się w prywatnym ośrodku zdrowia. Specjaliści przyjmują Pacjentów również w:

• poradni logopedycznej;
• poradni psychologiczno-pedagogicznej;
• poradni foniatrycznej i rehabilitacyjnej;
• placówkach edukacyjnych, takich jak: przedszkola, szkoły i ośrodki dla dzieci z wadami słuchu;
• szpitalach;
• sanatoriach.

Logopedia jest nauką humanistyczną, której tłem jest wiedza medyczna i dziedziny, które w ramach prowadzonej działalności stanowią niezbędną bazę wiedzy.

Określa się zatem, że logopedia jest nauką wielopłaszczyznową, a dyscyplinami pomocniczymi są m.in.: pedagogika (w tym specjalna), audiologia, foniatria, akustyka, psychologia (w tym psychopatologia), psychiatria, neurologia i pediatria, a także rytmologia, socjolingwistyka i semiotyka.

Logopedia jest dziedziną paramedyczną, co oznacza, że specjaliści posiadają niezbędną wiedzę humanistyczną i medyczną a dodatkowo czerpią wiedzę z innych dziedzin tj. pedagogika, psychologia czy językoznawstwo.

Podstawowym zadaniem logopedy jest profesjonalne diagnozowanie i oddziaływanie terapeutyczne w zakresie logopedycznym oraz prowadzenie specjalistycznej profilaktyki.

Nieodłącznym elementem pracy specjalisty jest również systematyczne pogłębianie wiedzy, które umożliwia jak najdoskonalsze wykonywanie zawodowych obowiązków, spośród których wyróżniane jest:

• przeprowadzanie badań logopedycznych mających ustalić stan rozwoju mowy i potencjalnych zaburzeń w komunikowaniu się;
• interpretowanie wyników przeprowadzonych badań;
• ocenianie wyników badań oraz formułowanie wskazań logopedycznych z uwzględnieniem indywidualnych predyspozycji (zdrowotnych) Pacjenta;
• ustalanie dalszego postępowania korekcyjno-terapeutycznego;
• dalsze ocenianie, diagnozowanie i oddziaływanie logopedyczne;
• weryfikowanie narzędzi i technik badawczych, ich opracowywanie i adaptowanie do wymagań Pacjenta;
• współpraca z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi w zakresie terapeutycznym w celu: zmniejszenia, likwidowania lub przeciwdziałania zaburzeniom mowy oraz defektom w komunikacji językowej;
• współpraca z rodzicami (opiekunami) Pacjentów objętych opieką logopedyczną (konsultacja, poradnictwo, pomoc);
• prowadzenie działań profilaktycznych i terapeutycznych w zakresie czytania i pisania.

Zaleca się, aby rodzice (opiekunowie) jak najszybciej konsultowali niepokojące objawy u dziecka sugerujące problemy w zakresie mowy, komunikowania się, czytania czy pisania. Wczesna interwencja logopedyczna i trening ze specjalistą może pomóc uniknąć pogłębienia się powstałych wad a nawet całkowicie je wyeliminować.

Powody, dla których warto umówić dziecko na konsultację u logopedy to:

• nietypowy (odmienny od prawidłowości rozwojowych) sposób mówienia (komunikowania się) dziecka;
• u dziecka stwierdzono nieprawidłowości anatomiczne w budowie narządów mowy;
• nawykowy sposób mówienia np. przez nos;
• wątpliwości dotyczące prawidłowego słuchu u dziecka;
• jąkanie się, „zacinanie”, powtarzanie sylab;
• zauważalne różnice w częstotliwości mówienia – brak mowy lub znaczne ograniczenie komunikacji dziecka;
• regresja mowy.

Ponadto, istnieje szereg sytuacji, które kwalifikują do natychmiastowej konsultacji ze specjalistą, np.:

• dziecko nie wykazuje chęci i potrzeby komunikowania się;
• dziecko nie reaguje na swoje imię, nie utrzymuje kontaktu wzrokowego;
• dziecko bez powodu złości się, krzyczy, reaguje impulsywnie lub nieadekwatnie do sytuacji;
• dziecko układa zabawki w rzędach, obsesyjnie porządkują przedmioty w konkretnej konfiguracji.

Logopedzi podejmują się pracy z Pacjentem w zakresie zaburzeń takich jak:

• wady i zaburzenia wymowy;
• seplenienie;
• reranie;
• lambdacyzm;
• kappacyzm;
• paralalia;
• jąkanie;
• problemy z dykcją;
• zaburzenia tempa mowy;
• doskonalenie sprawności w sposobie komunikowania się – mówienia, modulacji mowy, siły i wysokości głosu;
• dysartria (dyzartria) zaburzenie wynikające z nieprawidłowości funkcjonowania narządów mowy;
• afonia;
• dysleksja;
• nosowanie in. rynizm (rynolalia, rynofonia);
• zaburzenia wynikające z uszkodzeń układu nerwowego (dyslalia, afazja, dysartia);
• mutyzm;
• indywidualne programy dla osób z wadą słuchu;
• ocena rozwoju niemowląt według skali – TIMP (Test of Infant Motor Performance).

W gabinecie logopedycznym nie ma czego się obawiać. Specjaliści pracujący nad Pacjentem, kształtują i udoskonalają właściwą mowę, a także usuwają wady i powstałe zaburzenia mowy. Logopedów interesują przede wszystkim powstałe problemy lub możliwość ich pojawienia się w wyniku pogłębienia zaburzeń.

Pomoc terapeutyczna umożliwia przezwyciężenie problemów u osób, które borykają się z trudnościami w zakresie mówienia, rozumienia, pisania lub czytania.

Profesjonalne wsparcie logopedyczne zmniejsza lub likwiduje zakłócenia powstałe w procesie komunikowania (porozumiewania się). W tym celu, podczas wizyty w gabinecie logopedycznym, specjalista:

• zapoznaje się z sytuacją Pacjenta, stanem zdrowia, szczególnymi uwarunkowaniami, źródłem problemu (wywiad);
• wykonuje określone, niezbędne badania, których celem jest ustalenie stanu i stopnia rozwoju mowy oraz powstałych zaburzeń w tym zakresie;
• analizuje przeprowadzone przez innych specjalistów badania np. u audiologa, psychologa, foniatry czy neurologa;
• ustala przyczyny problemu;
• ustala program terapeutyczny oraz sposób przeprowadzenia procesu terapeutycznego (indywidualnie, grupowo).

Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości związane z mową dziecka czy dorosłego, jak najszybciej umów się na konsultację  z logopedą. Pomoc doświadczonych specjalistów w Katowicach oferuje Centrum Zdrowia Psychicznego MindHealth.

Zapisy przyjmowane są pod numerem telefonu 22 566 22 24. Do logopedy, surdologopedy czy neurologopedy można umówić się również online - za pośrednictwem sklepu internetowego.

Ile kosztuje wizyta u logopedy w Katowicach? Koszt konsultacji logopedycznej w Centrum Zdrowia Psychicznego MindHealth to 140 zł*. 

* Przedstawione ceny mają charakter informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu Art.66 par.1 Kodeksu Cywilnego.

Nigdy nie jest za późno, aby udać się z dzieckiem do logopedy – a im szybciej, tym lepiej. Należy jednak pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie i nie każde opóźnienie w rozwoju mowy, powinno być powodem do niepokoju (zwłaszcza, jeśli jest niewielkie).

Warto zapoznać się z normami wiekowymi dla rozwoju mowy, które określają m.in., że:

• 3-latek powinien wymawiać wszystkie samogłoski i spółgłoski: a, ą, b, b’, ć, d, dź, e, ę, f, f’, g, g’, h, h’, i, j, k, k’, l, l’, ł, m, m’, n, ń, o, p, p’, ś, t, u, w, w’, y, ź;
• 4-latek powinien wymawiać głoski: c, dz, s, z;
• 5-latek powinien wymawiać głoski: cz, dż, r, sz, ż;
• 6-latek może jeszcze upraszczać grupy spółgłoskowe;
• 7-latek ma opanowaną technikę mówienia oraz utrwaloną poprawną wymowę głosek.

Zazwyczaj pomoc logopedyczna jest przydatna, gdy dziecko:

• miało problemy z połykaniem, ssaniem, gryzieniem;
• urodziło się przedwcześnie;
• ma stwierdzone nieprawidłowe napięcie mięśniowe;
• zbyt późno podnosiło główkę, późno zaczęło siadać i/lub chodzić;
• oddycha przez usta;
• jest mało aktywne głosowo, mało gaworzyło.

Logopeda pracuje samodzielnie lub w zespole interdyscyplinarnym w przypadku, gdy u dziecka już zdiagnozowano określoną jednostkę chorobową. W określonych przypadkach wsparcie logopedyczne jest kontynuacją lub początkiem leczenia terapeutycznego danej przypadłości, takiej jak np.:

• niepełnosprawność intelektualna;
• zespół Downa;
• zespół Aspergera;
• zespół Retta;
• zespół Hellera;
• autyzm;
• afazja;
• mutyzm;
• inne.

Do najczęściej używanych pojęć w dziedzinie logopedii należą:

• Zaburzenie mowy – zaburzeniem mowy nazywane jest każde odstępstwo od prawidłowości występującej w procesie komunikowania się, tj. nadawania i odbioru mowy; przyczynami powstałych zaburzeń są czynniki endogenne i egzogenne, a cechują się różnorodnym przebiegiem – od prostych wad wymowy do całkowitego zaniku (niemożności) mówienia.

• Seplenienie/Sygmatyzm – wada wymowy (zaliczana do dyslalii), cechująca się nieprawidłowym sposobem wymawiania niektórych głosek; wyróżnia się nieprawidłową artykulację spółgłosek dentalizowanych tj.: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, ś, ź, ć, dź.

• Kappacyzm – wada wymowy cechująca się nieprawidłowym wymawianiem głosek tylnojęzykowych, zamiana głoski „k” na „t” oraz „g” na „d”.

• Lambdacyzm – wada wymowy cechująca się nieprawidłową realizacją głoski „l”. Wyróżnia się:
  • lambdacyzm właściwy, w tym m.in. „l” międzyzębowym;
  • paralambdacyzm – zamiana głoski „l” na inną głoskę wypowiadaną prawidłowo np. „j”;
  • mogilambdacyzm – braki głoski „l”: w systemie fonetycznym np. „las” wypowiadane jako „as’.

• Reranie/Rotacyzm – wada wymowy cechująca się nieprawidłową wymową głoski „r”, realizowaną np. poprzez:
  • deformację – słyszalne inne dźwięki, niewystępujące w systemie fonetycznym danego języka;
  • zastępowanie głoski – zamiast wypowiadanego „r” zastępowanie głoską „l” lub „j”;
  • nieprawidłowe wymawianie głoski – wargowo, policzkowo, tylnojęzykowo, gardłowo tzw. francuskie.