Introwersja jest cechą osobowości człowieka mającą duży wpływ na jego kontakty z innymi ludźmi. Introwertycy są postrzegani jako osoby spokojne, refleksyjne i opanowane, które wolą spędzać czas samotnie niż w towarzystwie.
Sprawdź, ile prawdy tkwi w przekonaniach na temat introwertyków, kim naprawdę jest introwertyk i po jakim zachowaniu można go rozpoznać.
Spis treści
Introwertyzm (introwersja) to cecha osobowości związana z kontaktami międzyludzkimi. Introwertyków charakteryzuje skupienie na własnych myślach i uczuciach, a także czerpanie energii z bycia samemu ze sobą oraz czasu spędzonego na refleksji.
Warto podkreślić, że introwertyzm nie jest jednoznaczny z nieśmiałością czy brakiem umiejętności społecznych. Nie klasyfikuje się go też jako zaburzenie psychiczne. To raczej sposób, w jaki dana osoba przetwarza informacje, wpływający na jej zachowanie i podejście do życia.
Czym jest natomiast ekstrawertyzm, przedstawiany jako przeciwstawny biegun introwertyzmu? Ekstrawertyków cechuje łatwość nawiązywania kontaktów, otwartość i towarzyskość. Osoby te koncentrują się na zewnętrznych bodźcach, czerpią energię z interakcji z ludźmi i są zazwyczaj bardziej impulsywne niż introwertycy.
U większości ludzi występują cechy introwertyczne i ekstrawertyczne, z przewagą w kierunku jednego z tych typów. Osobę, która ma w sobie równie dużo z introwertyka, jak i ekstrawertyka, nazywamy ambiwertykiem. Ambiwertycy łatwo dostosowują się do różnych sytuacji towarzyskich i w zależności od potrzeby przyjmują różne role.
Introwertycy – jak wszyscy ludzie – różnią się między sobą. Zwykle łączy ich jednak kilka cech:
Nie istnieje jeden uniwersalny test na introwertyzm, pozwalający rozpoznać introwertyka. Zastanawiając się nad tym, czy jesteśmy introwertykami, ekstrawertykami czy ambiwertykami, powinniśmy zadać sobie pytania m.in. o to, w jakich warunkach najlepiej się czujemy, co daje nam energię i jak odbieramy świat.
Warto też wiedzieć, że wyróżnia się cztery główne typy introwertyków:
Uwaga! Silny lęk towarzyszący kontaktom z innymi, powodujący cierpienie psychiczne i unikanie sytuacji społecznych, może świadczyć o występowaniu fobii społecznej. W odróżnieniu od introwertyzmu fobia społeczna (zespół lęku społecznego) jest zaburzeniem i wymaga pomocy psychologicznej.
Wokół introwertyzmu narosło wiele nieporozumień, które warto wyjaśnić. Oto kilka z nich:
Introwertyzm ma wpływ na różne sfery życia – zarówno na relacje z innymi ludźmi, jak i wybór zawodu czy hobby. Niektóre z możliwych konsekwencji introwertyzmu w życiu codziennym to:
Introwertycy mogą być lojalnymi, oddanymi partnerami, jednak zdarza się, że wydają się nieobecni i zdystansowani. W przypadku konfliktów na ogół wolą unikać konfrontacji. Partner introwertyka powinien wykazywać wobec niego cierpliwość, zachęcać go do otwartej rozmowy i dawać mu czas na przemyślenie omawianych tematów.
Zrozumienie potrzeb introwertyka i respektowanie jego przestrzeni osobistej mogą przyczynić się do głębszej więzi oraz bardziej satysfakcjonującego związku.
Chociaż osoby introwertyczne mogą odnaleźć się w wielu zawodach, to jednak największe zadowolenie przeważnie przynoszą im stanowiska, które dają możliwość pracy samodzielnej, w mniejszym zespole, z dala od zgiełku i bez konieczności ciągłej komunikacji z innymi.
Przykłady zawodów odpowiednich dla introwertyków to:
W tych zawodach introwertycy mogą skupić się na swoich zadaniach, korzystać z umiejętności analitycznego myślenia i kreatywności, a jednocześnie unikać stresu związanego z koniecznością nieustannego kontaktowania się z innymi. Ostatecznie to jednak indywidualne zainteresowania i preferencje powinny decydować o wyborze zawodu.
Wśród popularnych hobby dla introwertyków można wymienić:
Wszystkie te aktywności dają możliwość wyciszenia się i spędzenia czasu samemu lub w gronie bliskich. Jeśli chodzi o hobby, nie warto się jednak ograniczać; uczestnictwo w grupowych zajęciach, takich jak sporty drużynowe czy warsztaty artystyczne, przy odpowiedniej częstości może być dla introwertyka bardzo przyjemne.
Aby dobrze żyć z introwertykiem, należy przede wszystkim spróbować go zrozumieć. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek, które pomogą utrzymać dobre relacje z introwertykiem.
Wspieranie introwertycznego dziecka polega przede wszystkim na akceptacji jego osobowości i respektowaniu potrzeb. Rodzice powinni zachęcać dziecko do rozwijania zainteresowań, a także pomagać mu w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, jednocześnie szanując jego potrzebę przebywania w samotności i ciszy.
W szkole warto zwracać uwagę na to, jakie warunki są zapewniane dziecku. Uczeń będący introwertykiem może czuć się lepiej w mniejszych grupach, na zajęciach wymagających mniej intensywnej interakcji z rówieśnikami. Istotne, aby rodzice i nauczyciele byli otwarci na rozmowę i starali się zrozumieć malca.
Introwertyzm jest głęboko zakorzenioną cechą osobowości, której nie da się zmienić. Nie można o nim mówić jako o wadzie lub zalecie – to po prostu właściwość wpływająca na to, jak jednostka reaguje na bodźce zewnętrzne i komunikuje się z innymi ludźmi.
Bardzo ważne, aby zaakceptować swój introwertyzm i odpowiednio dostosować do niego styl życia. W zrozumieniu siebie i swoich potrzeb mogą pomóc książki o introwertyzmie napisane przez specjalistów. Warto również zasięgnąć porady psychologa, który podpowie, jak najlepiej wykorzystywać swoje zasoby. Pomoże też na przykład zwiększyć asertywność i umiejętność rozwiązywania konfliktów, jeśli występują w tym zakresie jakieś trudności.
Nie należy zapominać, że introwertyzm wiąże się z wieloma mocnymi stronami, takimi jak duża samoświadomość, rozwinięta kreatywność, empatia, wnikliwość i opanowanie. Introwertycy często są świetnymi słuchaczami, sumiennymi pracownikami i niezawodnymi przyjaciółmi.
Swoje święto introwertycy mają 2 stycznia, kiedy to obchodzony jest Światowy Dzień Introwertyka.