Specjalista zajmuje się:
- osobami dorosłymi, od 18. roku życia,
- diagnostyką neuropsychologiczną
(ocena kliniczna i testy psychologiczne do oceny uwagi, pamięci, zdolności wzrokowo-konstrukcyjnych, myślenia, inteligencji, cech osobowości).
Obszary specjalizacji:
- zaburzenia pamięci i inne dysfunkcje poznawcze,
- choroba Alzheimera i inne zespoły otępienne,
- psychogeriatria – ocena funkcji poznawczych i zmian zachowania,
- zmiany w funkcjonowaniu osobowościowym,
- diagnostyka dla celów rehabilitacji neuropsychologicznej.
Kwalifikacje i doświadczenie:
Jest specjalistą neuropsychologiem klinicznym z ponad 20-letnim doświadczeniem zawodowym. Ukończyła studia psychologiczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz dwustopniowe szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie psychologii klinicznej, w bloku szczegółowym z zakresu neuropsychologii klinicznej.
Zajmuje się diagnostyką zaburzeń poznawczych i behawioralnych, powstałych w przebiegu różnych schorzeń mózgowych (udaru mózgu, urazu głowy, padaczki, chorób zapalnych, otępiennych, nowotworowych ośrodkowego układu nerwowego) i oceną związanych z tym wskazań do terapii neuropsychologicznej, a także diagnostyką różnicową zaburzeń psychogennych o obrazie chorób neurologicznych.
Działalność kliniczną łączy z pracą naukową. Jest adiunktem w II Klinice Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie i kierownikiem znajdującej się tam Pracowni Neuropsychologii Klinicznej. Jest autorką licznych publikacji naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym oraz współautorką programów komputerowych do terapii afazji („AfaSystem") i dysfunkcji wykonawczych („ExeSystem”). Prowadzi wykłady z zakresu neuropsychologii na Uniwersytecie SWPS w Warszawie, Warszawskim Uniwersytecie Medycznym i kursach teoretycznych do specjalizacji z psychologii klinicznej, neurologii i rehabilitacji medycznej, realizowanych w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie.
Prowadzi badania nad efektywnością rehabilitacji neuropsychologicznej z użyciem technik behawioralnych i poza-behawioralnych, w tym szczególnie nad korzyściami płynącymi z połączenia standardowych form terapii funkcji poznawczych z metodami nieinwazyjnej stymulacji mózgu, takimi jak przezczaszkowa powtarzana stymulacja magnetyczna (rTMS) i przezczaszkowa stymulacja stałoprądowa (tDCS). Bada też wpływ leczenia neurochirurgicznego z wykorzystaniem głębokiej stymulacji mózgu (DBS) na funkcjonowanie poznawcze i emocjonalne osób z chorobą Parkinsona i padaczką lekooporną.
