Terapia uzależnień jest sposobem leczenia ukierunkowanym na pomoc osobom borykającym się z zależnością od substancji psychoaktywnych bądź zachowań. Składa się z różnych form pomocy terapeutycznej, takich jak: terapia grupowa, psychoterapia indywidualna, wsparcie psychologiczne, treningi umiejętności, psychoedukacja lub społeczność terapeutyczna.
Terapia uzależnień może odbywać się z różną częstotliwością: począwszy od sesji indywidualnych (odbywających się np. raz w tygodniu) z terapeutą, aż do leczenia całodobowego przez okres od 2 miesięcy do 1 roku lub nawet dłużej.
Do dyspozycji Pacjentów są placówki ambulatoryjne, gdzie spotkania odbywają się zwykle kilka razy w tygodniu, oddziały dzienne oraz ośrodki całodobowe. Czasem podjęcie terapii musi być poprzedzone detoksykacją, polegająca na przywróceniu równowagi w funkcjonowaniu psychofizycznym organizmu w pierwszych dobach po odstawieniu środka uzależniającego (np. narkotyków, leków, alkoholu). W procesie terapeutycznym niezbędne bywa też wsparcie farmakologiczne.
Na kompleksowe pobyty połączone z detoksykacją zapraszamy do szpitala psychiatrycznego w Warszawie. Nasz personel zadba o Twoje zdrowie i pomoże w szybkim, trwałym wyjściu z nałogu.
Rozpoczęcie procesu terapii uzależnień poprzedzone jest konsultacjami (zazwyczaj od jednego do trzech spotkań), w trakcie których diagnozujemy problemy Pacjenta oraz omawiamy czynniki wpływające na ostateczną decyzję o formie i sposobie leczenia dla danej osoby. Podczas konsultacji uzgadniane są wstępne cele terapii.
Tak naprawdę każdy, kto sięga po jakiegokolwiek typu używki, ryzykuje, że się od nich uzależni. Aby uniknąć poważniejszych problemów, warto zawczasu przyjrzeć się stosunkowi do danej substancji czy zachowania. Jaką pełnią one funkcję w Twoim życiu? Czy możesz się od nich powstrzymać? Jeżeli jest coś, co niepokoi Ciebie lub twoich bliskich w tym kontekście, warto porozmawiać ze specjalistą.
Podstawowe sygnały alarmowe mogące świadczyć o konieczności podjęcia terapii uzależnień to:
- przymus sięgania po daną substancję lub wykonywania konkretnej czynności — z jednej strony trudno się od nich powstrzymać, jakby to było coś bardzo pożądanego, a z drugiej zaczynają pojawiać się myśli, „po co ja to robię?”, „nic mi to nie daje”. W momencie, kiedy nie można zaspokoić takiej potrzeby, odczuwa się brak: trudno znaleźć sobie miejsce, pojawia się uczucie przypominające głód fizjologiczny;
- straty wynikające z przyjmowania substancji czy powtarzania jakiejś czynności — mogą być to straty zdrowotne, finansowe, emocjonalne, w relacjach, zawodowe itd.;
- zmiana tolerancji, czyli potrzeba coraz więcej, żeby uzyskać ten sam efekt;
- koncentracja życia wokół używki lub zachowania. Coraz więcej czasu wiąże się z przyjmowaniem danej substancji i byciem pod jej wpływem, myśleniem o niej i mierzeniem się z konsekwencjami jej brania. Coraz mniej jest natomiast alternatywnych w stosunku przyjmowania środków psychoaktywnych źródeł przyjemności czy zainteresowań;
- objawy po odstawieniu, takie jak wysoki poziom lęku, drżenie, nudności, wymioty, uderzenia ciepła i zimna.
- utrata kontroli nad częstotliwością i ilością przyjmowanej substancji, zachowaniem pod jej wpływem, czy okolicznościami picia, brania lub palenia.
Terapię uzależnień warto rozpocząć zarówno wtedy, gdy zaczynają pojawiać się pierwsze (sporadyczne lub o niskim nasileniu) objawy, jak i wtedy, gdy są już one mocno rozwinięte. Nie warto zwlekać ani ulegać myślom, „jeszcze nie czas”, „mam to pod kontrolą”, czy „już i tak jest za późno”. Podczas konsultacji z terapeutą można omówić zaistniały stan rzeczy i zaplanować adekwatne działania.
