Neuropsycholog Wrocław

Neuropsycholodzy zajmują się badaniem i opisywaniem związków między czynnością mózgu, funkcjonowaniem w sferze psychicznej a zachowaniem się człowieka. Specjaliści są odpowiednio przygotowani do praktycznych oddziaływań psychologicznych w pracy z pacjentami wymagającymi wsparcia w zakresie neuropsychologicznym.

Neuropsycholog podejmuje czynności diagnostyczne oraz terapeutyczne w codziennej pracy z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi (starszymi). Przedmiotem neuropsychologii jako dziedziny nauki, jest rozumienie związku w relacji: ośrodkowego układu nerwowego (mózgu) a funkcjonowania poznawczo-behawioralnego.

Podopieczni gabinetu neuropsychologicznego mogą liczyć na przeprowadzenie przez specjalistę rzetelnego badania z wykorzystaniem odpowiednich technik i metod badawczych, a ponadto na:

• diagnozę neuropsychologiczną (dzieci, młodzieży, osób dorosłych, w wieku starszym);
• czynności diagnostyczno-terapeutyczne w pracy z pacjentem z dysfunkcją układu nerwowego a tym samym z zaburzeniem funkcji poznawczych, emocjonalnych i społecznych;
• samodzielną współpracę z pacjentem lub w przypadku zaistnienia takiej konieczności – z zespołem interdyscyplinarnym, składającym się z ekspertów/reprezentantów różnych dziedzin nauki;
• wsparcie, doradztwo (poradnictwo) psychologiczne pacjentów oraz ich rodzin (opiekunów);
  uzupełnianie dokumentacji medycznej;
• sporządzanie opinii z badań neuropsychologicznych oraz sprawozdań z przebiegu rehabilitacji/leczenia/terapii.

Neuropsychologią jest nauką humanistyczną, której tłem jest wiedza medyczna. Jako dziedzina psychologii, rozwija się na pograniczu różnych nauk, których wspólnym celem jest profesjonalna diagnoza i działalność terapeutyczna względem pacjenta.

Specjaliści wykorzystują wiedzę z zakresu neurologii klinicznej, neurobiologii, neurofizjologii i psychologii zwłaszcza w zakresie człowieka chorego, u którego analizuje się jednocześnie wiele czynników wpływających na zaburzenia w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym czy społecznym.

Zagadnienia poruszane w ramach wiedzy neuropsychologicznej to m.in.:

• ogólne: neuropsychologia kliniczna; dzieci i młodzieży; osób dorosłych;
• budowa i funkcje mózgu; badania czynnościowe mózgu;
• diagnoza neuropsychologiczna i metody diagnostyczne (w tym: testowe metody oceny neuropsychologicznej);
  mechanizmy patologii układu nerwowego (zaburzenia);
• neuropsychologiczne następstwa uszkodzeń mózgu;
• deficyty poznawcze towarzyszące zaburzeniom neuropsychologicznym;
• zaburzenia psychosomatyczne uwarunkowane uszkodzeniami mózgu;
• terapia i rehabilitacja neuropsychologiczna (neurorehabilitacja);
• psychofarmakologia;
• psychosomatyka;
• zachowania dewiacyjne;
• programowanie neurolingwistyczne (NLP);
• współczesna neuropsychologia kliniczna i metody terapeutyczne;
• neuroradiologia.

Głównymi obszarami pracy neuropsychologa z pacjentem jest: pamięć, uwaga, mowa jako funkcja językowa oraz funkcje wykonawcze. Warto skonsultować swój stan zdrowia, jeśli pacjent lub osoby z jego otoczenia (rodzina, opiekunowie) zauważą niepokojące objawy, m.in.:

• pogarszająca się pamięć;
• trudności w zapamiętywaniu, wnioskowaniu;
• zaburzenia nastroju, zmienność nastroju;
• problemy z koncentracją, utrzymaniem uwagi;
• trudności w nauce, czytaniu.

Z profesjonalnej opieki neuropsychologicznej powinny również skorzystać osoby (lub ich rodzina, opiekunowie):

• które doznały uszczerbku w obrębie czaszkowo-mózgowym np. po wypadku komunikacyjnym;
• u których rozpoznano chorobę neurodegeneracyjną np. stwardnienie rozsiane;
• po udarze mózgu (bez względu na jego rodzaj);
  po operacji neurochirurgicznej np. po usunięciu nowotworu.

Neuropsycholodzy stosują różne metody i techniki badawcze a także posługują się rozmaitymi narzędziami w swojej praktyce po to, aby jak najdokładniej zdiagnozować stan pacjenta i określić faktyczny problem. Jest to element niezbędny w dalszym postępowaniu terapeutyczno-rehabilitacyjnym.

Badanie przeprowadzane przez neuropsychologa polega na:

• sprawdzeniu sposobu funkcjonowania pacjenta w życiu codziennym, przy wykonywaniu normalnych, zwykłych czynności (obowiązków);
• ocenie procesów: pamięci, koncentracji, uwagi, myślenia, kojarzenia oraz refleksu;
• wydaniu opinii na temat najodpowiedniejszej metody leczenia i wsparcie pacjenta z problemami neurologicznymi.

Wśród narzędzi diagnostycznych w neuropsychologii stosuje się m.in.:

• Test Rysowania Zegara (CDT, Clock Drawing Test):
  - służy ocenie przesiewowej, ewaluacji funkcji wzrokowo-przestrzennych pacjenta, w tym: wyobraźni, pamięci, funkcji wykonawczych (planowania działania), myślenia abstrakcyjnego;
  - polega na wykonaniu ćwiczenia: narysowaniu koła, z którego pacjent wykona zegar, umieszczając tarczę z godzinami, a następnie dorysuje wskazówki według polecenia;
  - kryteria oceny przyznawane przez osobę przeprowadzającą test: 10 punktów – poprawne wykonanie zadania, widoczny zegar, 1 punkt – to nie jest zegar.
• Test Matryc Ravena
  - klasyfikowany do szczegółowych narzędzi neuropsychologicznych, służących do pomiaru poziomu intelektualnego (stosowany w testach na inteligencję);
  - polega na uzupełnieniu matryc z brakującym elementem, poprzez znalezienie zasady łączącej obrazki.
• Montreal Cognitive Assessment (MoCA)
  - służy ocenie potencjalnie występującej demencji u pacjenta;
  - składa się z 30 pytań, które oceniają różne rodzaje zdolności poznawczych w tym: pamięć krótkotrwała, orientacja, zdolności wzrokowo-przestrzenne i inne.
• Test Fluencji Figuralnej Ruffa (RFFT Test Płynności Figuralnej Ruffa):
  - służy ocenie i do pomiaru płynności niewerbalnej;
  - specjaliści sprawdzają w ten sposób sprawność tworzenia przez pacjenta nowych wzorów w ograniczonym czasie.

Odwlekanie wizyty u specjalisty w zakresie zdrowia może przyczynić się do pogłębienia istniejących niedomagań, które nieleczone – rozwijają się w pełnoobjawową chorobę.
Przykładem mogą być coraz częstsze i bardziej niepokojące trudności z koncentracją, zaburzeniami pamięci i funkcjonowania, które wcale nie muszą oznaczać nadejście naturalnego i nieuchronnego procesu starzenia się. Coraz bardziej atypowe, dziwaczne zachowania, zaniedbywanie higieny osobistej czy problemy z utrzymaniem równowagi mogą być objawem choroby otępiennej.

Jakimi problemami zajmuje się neuropsycholog?

• zaburzenia pamięci;
• zaburzenia mowy – afazja;
• zaburzenia nastroju, zmiana sposobu zachowywania się, zaburzenia emocjonalne;
• aprozodia – lingwistyczna, emocjonalna;
• dyzartria – zespół zaburzeń oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnych;
• apraksja:
  - kinetyczna/ruchowa, ideacyjna/wyobrażeniowa, ideomotoryczna;
  lub
  - apraksja dynamiczna (kinetyczna, eferentna), apraksja przestrzenna (apraktognozja przestrzenna), apraksja kinestetyczna (aferentna), apraksja czołowa (pseudoapraksja);
• zaburzenia uwagi i koncentracji, łatwe rozpraszanie się, trudności w zapamiętywaniu prostych przekazów;
• problemy z orientacją czasu i miejsca;
• zaburzenia wzrokowo-przestrzenne, słuchowe, dotykowe;
• nieadekwatność zachowań (dowcipkowanie, agresja, obojętność, apatia);
• zaburzenia samokontroli i krytycyzmu;
• inne.

Trudności z koncentracją czy pamięcią mogą pojawić się u każdego: bez względu na wiek, płeć i ogólny stan zdrowia. Niezależnie od czynników neurodegeneracyjnych i specjalistycznego wsparcia lekarskiego w przypadku już istniejących chorób, w ramach profilaktyki i promocji zdrowia warto systematycznie ćwiczyć swoją pamięć i koncentrację.

Wiele czynników zaburza prawidłowe utrzymanie koncentracji. Skupienie uwagi na wykonywaniu określonego zadania jest mierzalne wydajnością a np. w wykonywaniu zawodowych obowiązków – cenną umiejętnością.

Na pamięć i koncentrację negatywnie wpływają:

• czynniki zewnętrzne tj. hałas, głośna muzyka i rozmowy;
• zaburzenia snu;
• nadmierny stres;
• zmęczenie psychiczne i dolegliwości fizyczne (ból).

Sposoby na poprawę pamięci i ćwiczenie koncentracji:

• przełamywanie rutynowych czynności (zastępowanie dotychczasowego sposobu działania, alternatywnym rozwiązaniem np. wybranie innej drogi do pracy lub trasy codziennej aktywności fizycznej);
• aktywne i systematyczne stymulowanie mózgu do pracy (ćwiczenia umysłowe, uczenie się nowych słów/języków obcych, czytanie, rozwiązywanie krzyżówek, rebusów, gier logicznych);
• planowanie obowiązków (zadań) z wyprzedzeniem;
• dbanie o prawidłową dietę, bogatą w naturalne przeciwutleniacze (zapobieganie spadkowi funkcji umysłowych);
• aktywny wypoczynek, przebywanie na świeżym powietrzu, zmiana otoczenia (rozgraniczenie miejsca pracy od wypoczynku – spacery, obcowanie z przyrodą);
• systematyczna aktywność fizyczna;
• utrzymywanie kontaktów towarzyskich.

Poniżej wyjaśniamy podstawowe pojęcia związane z dziedziną nauki, jaką jest neuropsychologia. Warto się z nimi zapoznać przed podjęciem leczenia, aby rozmowa z neuropsychologiem była łatwiejsza.

Terminem chorób neurodegeneracyjnych, określa się zespół chorób, których wspólną cechą jest stopniowe obumieranie (niszczenie) komórek nerwowych (neuronów). Powstałe deficyty osłabiają organizm, skutkiem czego jest obniżenie sprawności umysłowej i fizycznej w tym, pod postacią ataksji (zaburzeń koordynacji ruchowej ciała).

Do chorób neurodegeneracyjnych zalicza się m.in.:

• choroba Alzheimera (AD);
• choroba Parkinsona (PD);
• choroba Huntingtona (HD);
• rdzeniowy zanik mięśni (SMA);
• stwardnienie zanikowe boczne (MND);
• ataksja rdzeniowo-móżdżkowa (SCA);

Dyzartrią nazywane jest zaburzenie mowy (komunikacji językowej) związane z dysfunkcją określonego obszaru w ośrodkowym układzie nerwowym – mózgu, na poziomie wykonawczym (ruchowy mechanizm mowy). Zazwyczaj jest dolegliwością występującą z innymi, współistniejącymi jednostkami chorobowymi.

Rodzaje dyzartrii:

• wiotka;
• spastyczna;
• ataktyczna;
• hipokinetyczna;
• hiperkinetyczna;
• mieszana.

Logorytmika to jedna z metod rehabilitacji stosowanej w przypadku osób z ze zdiagnozowanymi wadami słuchu, polegająca na wykonywaniu ćwiczeń muzyczno-ruchowych. Dzięki oddziaływaniu terapeutycznymu wykształca się lub usprawnia jednocześnie makroruchy (ruchy całego ciała) oraz mikroruchy (np. narząd mowy).

W stosowanych metodach logorytmicznych wyróżnia się:

• ćwiczenia usprawniające motorykę;
• ćwiczenia usprawniające percepcję słuchową;
• ćwiczenia szybkiej reakcji ruchowej na określone sygnały;
• ćwiczenia słowno-ruchowe.

Wizyta u neuropsychologa w MindHealth Wrocław kosztuje 250 zł*. Na konsultację mogą umówić się zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci, u których podejrzewa się dysfunkcje układu nerwowego.

Do neuropsychologa we Wrocławiu można umówić się pod numerem telefonu  22 566 22 24. Przyjmujemy zapisy również online za pośrednictwem sklepu internetowego.